نشانههای خداوند همه جا هست ،اعتراف میکنم|سریال زیباییهای زندگی قسمت 19
به نام الله عزیز. نشانههای خداوند همه جا هست، اعتراف میکنم| قسمت 19 سریال زیباییهای زندگی داستان پایان سفر ما به خبر و لالهزار است. سفری بسیار جذاب و دوست داشتنی که در کنار عزیزانم اتفاق افتاد. این سفر سپاسگزاری عمیق قلبی از الله عزیز برایم به همراه داشت و دارد. آگاهیهایی که دریافت کردم. زیباییهایی که دیدم. و احساسات فوقالعادهای تجربه کردم. و البته در مسیر مأموریتم قسمت کوچکی از آن را با شما به اشتراک گذاشتم.
توصیه میکنم حتما ویدیوی این قسمت از پایان سفر من رو در واقع سفر ما رو (چون شما نیز در این سفر همراه من هستید) ببینید. و البته سپاسگزارم که همراهی کردید؛ زیباییها را با من دیدید و کمک کردید تا زندگیتان و جهان در فرکانسی زیباتر به ارتعاش درآید.
نشانه های خداوند و اعتراف به بودن و حضورش
متاسفانه بعضی از ما ناآگاهانه و باز عدهی بسیار اندکی از ما آگاهانه و به خیال خودمان عالمانه و البته باز عدهی بسیار اندکی نیز مغرضانه در پی نفی حضور و وجود خالق و خداوند این جهان شگفتانگیز برمیآییم. اما هر چقدر که در پی نفی و انکار او یا نادیده گرفتن حضور و قدرتش برآییم به همان نسبت نیز شکست خوردهتر و سرخوردهتر میشویم. چرا سرخودرهتر میشویم؟ برای این که حضور زیبای او را همه جا میبینیم و با وجدان پاک و روح الهی گونه خود احساس میکنیم. آن گاه به صورتی ناخودآگاه به تعارض و ناهماهنگی بر میخوریم. بنابراین افرادی که به چنین ره ختم شده به ترکستانی میروند ناخودآگاه با خود و روح خود در جدالی بیپایان و همیشگی خواهند بود.
در نهایت با دیدن هر زیبایی در این دنیای شگفتانگیز در نهایت زبان و ذهن ما، هم زبان با روحمان به اعتراف در میآید و این همان رسیدن به هماهنگی و نهایت آزادیست. رهایی از بندهایی که خود به دورخود میتنیم و روحمان را به بند میکشیم تا از پرواز در بزرگی و عظمت الهیگونه خود وامانده شده، زمین گیر شود.
این همه زیبایی و این همه حضور
من در این سفر هر چه زیبایی دیدم، او را دیدم و سپاس گفتم. هر چه شادی و لبخند دیدم او را دیدم و سپاس گفتم. هر چه امنیت و خیر دیدم ردپای او را یافتم و سپاس و شکرش گفتم. عجب سفر زیبایی، به امید این که سفرهای آتی برایم شگفتانگیزتر از این باشد با همراهی و هدایت او. نشانههای خداوند همه جا موج میزند.ذزیبایی او همه جا هست و ستایشش میکنم.
وقتی مسحور این نعمتها و زیباییهای زمینی میشوم با خود میگویم، پس زیبایی او به چه عظمتی باید باشد؟! من مسحور و مدهوش گلی زیبا شدم، مسحور و مدهوش درختانی کهن و پرداستان، همه جا جلوهگری او را دیدم و روحم به پرواز درآمد؛ سرشار از شعف شدم. میوههای لذیذ و خوش آب و رنگ دیدم و فهمیدم که او چقدر عاشق ماست و تا چه اندازه نعمت و روزی بر ما ارزانی داشته و بیخبریم. همه جا حضور او موج میزند و ما ناهوشیار از بودن خود سرگردانیم.
بیایید به هوش، آگاه و الهیگونه زندگی کنیم و زندگی را جشن بگیریم، چرا که قرار است به درخشش بنشینیم.
در پناه الله عزیز مهرورز، موفق و درخشان باشید
آرزو نصرتی
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!